رباعی شماره ۴۱۵: چون صبح درآمد به جهان‌افروزی

نوشته انوری در دیوان انوری فصل رباعیات

چون صبح درآمد به جهان‌افروزی

معشوقه به گاه رفتن از دلسوزی


می‌گفت و گری که با من غم روزی

صبحا ز شفق چون شفقت ناموزی


نظر خود را بنویسید

نظرات