رباعی شماره ۴۳۲: ای شاه گر آنچه می‌توانی نکنی

ای شاه گر آنچه می‌توانی نکنی

زین پس به جز از دریغ و آوخ نکنی

اندر رمهٔ خدای گرگ آمد گرگ

هیهات اگر توشان شبانی بکنی