رباعی شماره ۱۴: جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟

نوشته اوحدی در دیوان اشعار اوحدی فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۳: کی دست رسد بدان بلندی که تراست؟ رباعی شماره ۱۵: یارب، تو بدین قوت سهلی که مراست

جانا، سر زلف تو پراگنده چراست؟

وان حقهٔ لعل خالی از خنده چراست؟


روی تو بکندند، نگوید پدرت

در خانه، که: روی پسرم کنده چراست؟


نظر خود را بنویسید

نظرات