رباعی شماره ۳۳: ما را تو چنین ز دل بر آری نیکست

ما را تو چنین ز دل بر آری نیکست

وانگه بدو زلف خود سپاری نیکست

زلفت که به فتنه سر بر آورد چنان

او را تو چنین فرو گذاری نیکست