رباعی شماره ۷۴: زلف تو ز بالای تو مهجور نشد

زلف تو ز بالای تو مهجور نشد

جز در پی قامت تو، ای حور، نشد

با این همه آرزو که در سر دارد

بنگر که ز آستان تو دور نشد