رباعی شماره ۱۰۱: دست به نگار تو مرا کشت دگر

دست به نگار تو مرا کشت دگر

آه! ار نشود وصل توام پشت دگر

نقشی عجبست بر دو دستت تا خود

حرف که گرفته‌ای در انگشت دگر؟