رباعی شماره ۱۱۳: چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق

چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق

زین پس همه پیش تو به چشم آیم و فرق

دل نامهٔ شوق تو سپردست به باد

من در پی نامه می‌شتابم چون برق