رباعی شماره ۱۳۲: گفتم که: مکش مرا به غم، گفت: به چشم

گفتم که: مکش مرا به غم، گفت: به چشم

زین بیش مکن جور و ستم، گفت: به چشم

گفتم که: مگوی راز من با چشمت

کو کرد مرا چنین دژم، گفت: به چشم