رباعی شماره ۱۳۹: روی تو ز حسن لاف‌ها زد به جهان

روی تو ز حسن لاف‌ها زد به جهان

لعل تو ز لطف طعن‌ها زد در جان

زلف تو چو افتادگیی عادت کرد

بنگر که چگونه بر سر آمد ز میان؟