رباعی شماره ۱۴۶: ای مهر تو از جهان پذیرفته من

ای مهر تو از جهان پذیرفتهٔ من

مشتاق تو این دیدهٔ ناخفتهٔ من

هر چند جهان ز گفتهٔ من پر شد

اکنون به کمال میرسد گفتهٔ من