رباعی شماره ۱۶۷: آن درد، که با پای تو کرد آن چستی

آن درد، که با پای تو کرد آن چستی

در کشتن خصمت ننماید سستی

با پای تو این جا سر و پایی گردید

تا با سر دشمن تو گیرد کستی