رباعی شماره ۱۷۲: آن زلف،که دارد از تو برخورداری

آن زلف،که دارد از تو برخورداری

مانندهٔ میغست که بر خورداری

کی برخورم از قامت چون سرو تو من

کز هر طرفی هزار برخورداری