رباعیات

شمارهٔ ۱: از زلف تو سودائی و شیدا دل ما شمارهٔ ۲: ای خیل غمت برده بیغما دل ما شمارهٔ ۳: ای روز جهانتاب تو همسایه شب شمارهٔ ۴: تا مایه ی سودای تو سرمایه ی ماست شمارهٔ ۵: یاری اگرت تیغ زند راحت ماست شمارهٔ ۶: برگردش چرخ چون نمی باشد دست شمارهٔ ۷: آن لعل که گنج شایگانست کجاست شمارهٔ ۸: زینسان که بزیر پای غم گشتم پست شمارهٔ ۹: اکنون که ز سبزه آسمانی شد دشت شمارهٔ ۱۰: چون خسرو گل بجای جمشید نشست شمارهٔ ۱۱: نرگس که مدام خوشدل و سرمستست شمارهٔ ۱۲: مه ذره ئی از مهر رخ مهوش ماست شمارهٔ ۱۳: گر سرو سهی بقد او ماند راست شمارهٔ ۱۴: ای آنکه شبت جیب ثریا بگرفت شمارهٔ ۱۵: ای چشم تو مخمور و من از چشم تو مست شمارهٔ ۱۶: هر چند که یک موی نیرزم بر دوست شمارهٔ ۱۷: بر خاک درت غمست کو محرم ماست شمارهٔ ۱۸: چون زلف تو بر مه سر چوگان بشکست شمارهٔ ۱۹: ای سرو سهی که قد و بالات خوشست شمارهٔ ۲۰: می گفت مگر ملامت از ما بگرفت شمارهٔ ۲۱: از چشم تو هر که می پرستی آموخت شمارهٔ ۲۲: رونیست شو ای خواجو که هستت خوانند شمارهٔ ۲۳: با اشک و رخ ار سیم و زرت گردانند شمارهٔ ۲۴: انکو بسوی کعبه مرا راه نمود شمارهٔ ۲۵: گر یار نه آن بود که ره می پیمود شمارهٔ ۲۶: دیدیم که در کعبه بجز یار نبود شمارهٔ ۲۷: آنها که دوای دل افگار کنند شمارهٔ ۲۸: مستان چو هوای در میخانه کنند شمارهٔ ۲۹: هر کو لب جام لا یزالی بوسد شمارهٔ ۳۰: ای آنک دل از مهر رخت جان نبرد شمارهٔ ۳۱: آن یار که درد از دل ما می چیند شمارهٔ ۳۲: از دیده ی من چو دمبدم خون آید شمارهٔ ۳۳: در ماتم من مرغ صراحی مؤید شمارهٔ ۳۴: مخمورم و از کسی شرابم نرسید شمارهٔ ۳۵: نرگس بنگر نشسته در سایه ی بید شمارهٔ ۳۶: چون گلرخ ما پرده زعارض بگشاد شمارهٔ ۳۷: چون باد صبا زرویت آگاهی داد شمارهٔ ۳۸: مانند رخت صبا هر آن لاله که دید شمارهٔ ۳۹: شب هندوی آن طره مه فرسا شد شمارهٔ ۴۰: چشمم که مدام آن حسرت بارد شمارهٔ ۴۱: چون طره زپای یار سر برگیرد شمارهٔ ۴۲: هر دم زدلم آتش عشق افروزد شمارهٔ ۴۳: هر آه که از دلم بدر می آید شمارهٔ ۴۴: کس نیست که در درد و غمم می پرسد شمارهٔ ۴۵: ای کرده دلم بچین گیسو در بند شمارهٔ ۴۶: لعل تو بخاتم سلیمان بخرند شمارهٔ ۴۷: مگذار که هر کس خط و خالت بیند شمارهٔ ۴۸: چون شاهد مه غره غرّا بنمود شمارهٔ ۴۹: هر کس که دلش ز عشق فرسوده شود شمارهٔ ۵۰: آنشب که ز زلفت گرهم بگشاید شمارهٔ ۵۱: چون سوز غم تو از جهان برخیزد شمارهٔ ۵۲: چشمم که ز خون رخم منقش بیند شمارهٔ ۵۳: مقبول تو عمر جاودانی یابد شمارهٔ ۵۴: چون عکس تو بر جهان جان می افتد شمارهٔ ۵۵: در چشم رخت مه فلک میل کشید شمارهٔ ۵۶: آنکش غم عشق دلنوازی نکند شمارهٔ ۵۷: ماهی که نبات از شکر آورد پدید شمارهٔ ۵۸: چشمم چو بر آن قامت رعنان افتد شمارهٔ ۵۹: از لوح غمت نام و نشانم نرود شمارهٔ ۶۰: گر خلد برین در نظرم خواهد بود شمارهٔ ۶۱: در بوته ی غم هر که چو زر بگذارد شمارهٔ ۶۲: یارب کی آن چشم و چراغم برسد شمارهٔ ۶۳: ای در دلم آتش غم و در جان دود شمارهٔ ۶۴: تا کی چو مسیح دم ز طاعات زنید شمارهٔ ۶۵: تا چند توان کرد درین قصر دو در شمارهٔ ۶۶: در ساغر جان ما شراب اولیتر شمارهٔ ۶۷: چون مرغ چمن برآورد بانگ هزار شمارهٔ ۶۸: نرگس بنگر که در دهان دارد زر شمارهٔ ۶۹: در کوی تو غم ز شادمانی خوشتر شمارهٔ ۷۰: ای شمع دلم یافته از مهر تو نور شمارهٔ ۷۱: در ساعد سیمین چه کنی یاره ی زر شمارهٔ ۷۲: رفتی ز برم ولی نرفتی ز ضمیر شمارهٔ ۷۳: ای یافته از خاک درت افسر سر شمارهٔ ۷۴: ای چشم بد از طلعت زیبای تو دور شمارهٔ ۷۵: مطرب بزن و غمزدگان را بنواز شمارهٔ ۷۶: ایمرغ دلم کرده بکویت پرواز شمارهٔ ۷۷: هنگام گل و عید صیامست امروز شمارهٔ ۷۸: ای چشمه ی نوشت بروان بخشی فاش شمارهٔ ۷۹: ناگشته شبی چو طره هم زانویش شمارهٔ ۸۰: ای خواجه شه مملکت آرائی باش شمارهٔ ۸۱: ای لعل لبت برده ز یاقوت سبق شمارهٔ ۸۲: روزی که من از جهان روم با دل تنگ شمارهٔ ۸۳: هر صبح که از پرده برون آید گل شمارهٔ ۸۴: ای من شده بی رخ تو از ناله چونال شمارهٔ ۸۵: ای لعل تو آتش زده در آب زلال شمارهٔ ۸۶: ای سنبل تو ریخته در دامن گل شمارهٔ ۸۷: ای مهر رخت مشعله ی دیده ی دل شمارهٔ ۸۸: ای طرفه که نشنید کسی آوازم شمارهٔ ۸۹: عیبم مکن ای خواجه که تا من هستم شمارهٔ ۹۰: از باده ی بیخودی بر انسان مستم شمارهٔ ۹۱: آن فتنه که تاماش بچنگ آمده ایم شمارهٔ ۹۲: جانا ز من بی سر و بی پات چه غم شمارهٔ ۹۳: بیروی تو من در آرزویت میرم شمارهٔ ۹۴: با درد غم تو نام درمان نبرم شمارهٔ ۹۵: بر دست خیال چشم مستت خوابم شمارهٔ ۹۶: ایدل دو جهان بدیده ی جان می بین شمارهٔ ۹۷: ایدل طلب درد کن و درمان بین شمارهٔ ۹۸: روزی که نه باغ بود و نی گل نه سمن شمارهٔ ۹۹: ایدل دل ازین روزن شش سو بر کن شمارهٔ ۱۰۰: ایجان بغمت شاد غمت شادی جان شمارهٔ ۱۰۱: تا کی طلب شراب خواهی کردن شمارهٔ ۱۰۲: ای چیده گل و کرده کنار از گلشن شمارهٔ ۱۰۳: هر دم برود ز باده هوش دل من شمارهٔ ۱۰۴: نرگس نگر ای ماهرخ زهره جبین شمارهٔ ۱۰۵: ای برگ گلت به مشک ناب آبستن شمارهٔ ۱۰۶: ای ابروی شوخ تو نمودار کمان شمارهٔ ۱۰۷: چون دل بتو دادم ای بت عهد شکن شمارهٔ ۱۰۸: جز شوق مرا از دو جهان چیست بگو شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که مکش گرد رخ آن خط سیاه شمارهٔ ۱۱۰: بر بوی سمن بین چمن از دست شده شمارهٔ ۱۱۱: ای همنفسم در شب هجران تو آه شمارهٔ ۱۱۲: ای دست من از دامن وصلت کوتاه شمارهٔ ۱۱۳: چون رخ بنمودی ای بت یغمائی شمارهٔ ۱۱۴: ای خواجو اگر می بری از مستی بوی شمارهٔ ۱۱۵: نرگس که بتاجداریست ارزانی شمارهٔ ۱۱۶: آنماه که بر میان کمر سازد موی شمارهٔ ۱۱۷: ای از لب لعلت می نوشین عرقی