شمارهٔ ۱۹: ای سرو سهی که قد و بالات خوشست

نوشته خواجوی کرمانی در بدایع الجمال دیوان اشعار خواجوی کرمانی فصل رباعیات

شمارهٔ ۱۸: چون زلف تو بر مه سر چوگان بشکست شمارهٔ ۲۰: می گفت مگر ملامت از ما بگرفت

ای سرو سهی که قد و بالات خوشست

آن دُرج پر از لؤلؤی لالات خوشست


گیسوی دراز را میفکن بر دوش

کان شعر سیه بر قد و بالات خوشست


نظر خود را بنویسید

نظرات