شمارهٔ ۹۰: از باده ی بیخودی بر انسان مستم

نوشته خواجوی کرمانی در بدایع الجمال دیوان اشعار خواجوی کرمانی فصل رباعیات

از باده ی بیخودی بر انسان مستم

کاگاه نیم که نیستم یا هستم


آندم که در آردم ز پای آتش دل

بیرون ز قدح کسی نگیرد دستم


نظر خود را بنویسید

نظرات