شمارهٔ ۹۸: روزی که نه باغ بود و نی گل نه سمن

روزی که نه باغ بود و نی گل نه سمن

یک لحظه نبود بی می آن سرو چمن

او بود و من و طرف لب جوی ولیک

بر طرف لب جوی نه او بود و نه من