المطائبات و المقطعات

شمارهٔ ۱ - فی مدح الشیخ گرز الدین ابوالعباس رومی دامت دولته: بنده دارد بارگی بس نامدار و معتبر شمارهٔ ۲ - فی مذمة الفرس العضدیه: افتخار جهان مظفر دین شمارهٔ ۳ - فی المطایبه: روزی وفات یافت امیری در اصفهان شمارهٔ ۴ - قطعه: باد پیمائی که جم را خاک ره پنداشتی شمارهٔ ۵ - ایضاً: ایخسرو سرفراز گردون شمارهٔ ۶ - وله: در زبان آوری مکوش که چرخ شمارهٔ ۷ - ایضاً: ایدل امروز آنک در عالم شمارهٔ ۸ - وله: گفت با من یکی ز فیروزان شمارهٔ ۹ - ایضاً: صاحب ما گرش کرم بودی شمارهٔ ۱۰ - وله: کافی دولت و دین میر ابوبکر که نیست شمارهٔ ۱۱ - ایضاً: چون گشت سوار آنک بهنگام سواری شمارهٔ ۱۲ - وله: تا چند کنی عرض عروض ای ز جهالت شمارهٔ ۱۳ - ایضاً: ای بهر گونه بسر برده بسی در پی علم شمارهٔ ۱۴ - وله: بعمر این آرزو دارم که بینم شمارهٔ ۱۵ - وله: شبی ز درد شکم بیخبر بیفتادم شمارهٔ ۱۶ - ایضاً: زغن شکلی که در فصل بهاران شمارهٔ ۱۷ - وله: عزیزی کو مرا خواری نمودی شمارهٔ ۱۸ - فی المذمة صدرالدین یحیی التمعاچی: صدر دین یحیی تمغاچی که هست شمارهٔ ۱۹ - فی مدح الامیر الاعظم جلال الدین ارپه بیک طاب ثراه: اعظم جلال دولت و دین ارپه کاسمان شمارهٔ ۲۰ - فی مدح الصاحب الاعظم رکن الحق و الدین عمید الملک: مهدی ثانی عمید الملک رکن داد و دین شمارهٔ ۲۱ - فی مدح الملک المعظم علاء الدین المستضر القزوینی: زبده دوران ملک مستنصر آن کز کبریا شمارهٔ ۲۲ - فی الاستیهاب و طلب الجایزه: زهی رفیع جنابی که چون بیوت عناکب شمارهٔ ۲۳ - وله: ای رهروان بادیه پیمای چرخ را شمارهٔ ۲۴ - کتب الی مولی السعید غیاث الدین زنگیشاه الخوافی: غیاث دولت و دین کهف عالم شمارهٔ ۲۵ - ایضاً: دمی بصحبت پیری رسیده بودم دوش شمارهٔ ۲۶ - وله: صدر بلند مرتبه یحیی که معطیی شمارهٔ ۲۷ - وله: ستوده مفخر آفاق صدر دین یحیی