شمارهٔ ۲۱: آن فتنه که لطف و دلبری مایه ی اوست

نوشته خواجوی کرمانی در صنایع الکمال دیوان اشعار خواجوی کرمانی فصل رباعیات بخش سفریات

شمارهٔ ۲۰: زلف سیهت که اژدهائی سیهست شمارهٔ ۲۲: با پسته ی شیرین تو شکّر هیچست

آن فتنه که لطف و دلبری مایه ی اوست

ماهیست که مشک سوده پیرایه ی اوست


بنشست بر آفتاب و روشن دیدم

خورشید که آفتاب در سایه ی اوست


نظر خود را بنویسید

نظرات