شمارهٔ ۱۱۹: جان با لب دوست عشق‌بازی می‌کرد

جان با لب دوست عشق‌بازی می‌کرد

چشمش به کرشمه ترکتازی می‌کرد

زان مردمک دیدهٔ من صوفی وار

سجّاده به خون دل نمازی می‌کرد