شمارهٔ ۱۲۰: دردا که شراب وصل ناخورده بماند

دردا که شراب وصل ناخورده بماند

خون در تنم از درد دل افسرده بماند

پائی که بپشت پا زدی عالم را

از دست من شکسته آزرده بماند