رباعی شماره ۱۰۲: ای دل غم این جهان فرسوده مخور *(منتسب به چند نفر)

نوشته خیام در رباعیات خیام فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۰۱: افلاک که جز غم نفزایند دگر رباعی شماره ۱۰۳: ای دل همه اسباب جهان خواسته گیر

ای دل غم این جهان فرسوده مخور

بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور


چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید

خوش باش غم بوده و نابوده مخور


نظر خود را بنویسید

نظرات