رباعی شماره ۱۰۸: ز آن می که حیات جاودانیست بخور

ز آن می که حیات جاودانیست بخور

سرمایه لذت جوانی است بخور

سوزنده چو آتش است لیکن غم را

سازنده چو آب زندگانی است بخور