رباعی شماره ۱۴۰: رفتم که در این منزل بیداد بدن

رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن

در دست نخواهد به جز از باد بُدَن

آن را باید به مرگِ من شاد بُدَن

کز دستِ اجل تواند آزاد بُدَن