رباعی شماره ۱۶۳: ای کاش که جای آرمیدن بودی

نوشته خیام در رباعیات خیام فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۶۲: ای دوست حقیقت شنو از من سخنی رباعی شماره ۱۶۴: بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی

ای کاش که جای آرمیدن بودی

یا این ره دور را رسیدن بودی


کاش از پی صد هزار سال از دل خاک

چون سبزه امید بر دمیدن بودی


نظر خود را بنویسید

نظرات