رباعی شماره ۱۷۵: گر دست دهد ز مغز گندم، نانی

نوشته خیام در رباعیات خیام فصل رباعیات

رباعی شماره ۱۷۴: گر آمدنم به خود بدی، نآمدمی *(منتسب به چند نفر) رباعی شماره ۱۷۶: گر کار فلک به عدل سنجیده بدی

گر دست دهد ز مغز گندم، نانی

وز مِی دو منی ز گوسفندی، رانی


با لاله‌رخی و گوشهٔ بستانی

عیشی بود آن، نه حد هر سلطانی


نظر خود را بنویسید

نظرات