رباعی شماره ۲۹: چون نیست ز هر چه هست جز باد به دست *(منتسب به چند نفر)

چون نیست ز هرچه هست جز باد به دست

چون هست به هرچه هست نقصان و شکست

انگار که هرچه هست در عالم نیست

پندار که هرچه نیست در عالم هست