رباعی شماره ۳۸: عمری‌ست مرا تیره و کاری‌ست نه راست *(منتسب به چند نفر)

عمری‌ست مرا تیره و کاری‌ست نه راست

محنت همه افزوده و راحت کم و کاست

شکر ایزد را که آنچه اسباب بلا‌ست

ما را ز کس دگر نمی‌باید خواست