قصاید

نوشته جامی در دیوان اشعار جامی بخش خاتمة الحیات

قصاید

شمارهٔ ۱ - فی توحیده سبحانه و تعالی: آن که تسبیح حصا بر صدق او آمد گوا شمارهٔ ۲ - مناجات: اَیا کاشف الاسرار و یا فائض الانوار شمارهٔ ۳ - فی نعت النبی صلی الله علیه و سلم: نگار من شتر انگیخت رو به حجره من شمارهٔ ۴ - القصائد: سحر چو بر دل من تافت نور صبح نشور شمارهٔ ۵ - قصیده اخری: این نه قصر است همانا که بهشت دگر است شمارهٔ ۶ - در جواب انوری واقع شده است: هرکه را در دهان زبان باشد شمارهٔ ۷ - در جواب نامه سلطان روم: چو از تنوع اوضاع گنبد دایر شمارهٔ ۸ - قصیدة اخری: وه این چه بارگیست که بهر تجملش شمارهٔ ۹ - وایضا له: ای ماه نوت تراشه سم شمارهٔ ۱۰ - مرثیه خواجه عبیدالله قدس الله تعالی روحه: موج زن می بینم از هر دیده طوفان غمی شمارهٔ ۱۱ - یک قصیده: آن که بودی آفتاب آسا جهان پر نور ازو شمارهٔ ۱۲ - یک قصیده: کو در ادراک حقایق نکته دانیهای او شمارهٔ ۱۳ - یک قصیده: نیست باران این که می بارد ز ابر نوبهار شمارهٔ ۱۴ - یک قصیده: شد بساط خرمی طی در جهان زین واقعه شمارهٔ ۱۵ - یک قصیده: ماتم او رخنه در سور سمرقند اوفکند شمارهٔ ۱۶ - فی تاریخ وفاتة قدس سره: به بوستان ولایت کهن درخت بلند شمارهٔ ۱۷ - تاریخ دیگر: به هشتصد و نود و پنج در شب شنبه