شمارهٔ ۲۸: گردون که پی پاس ز سهم خطرت

گردون که پی پاس ز سهم خطرت

گردد شب و روز چون سپر گرد سرت

گر بتواند به میخ انجم دوزد

قبه صفت آفتاب را بر سپرت