شمارهٔ ۳۸: ای رشک شکر لب تو از لطف سخن

ای رشک شکر لب تو از لطف سخن

هر دم به تو نو امید یاران کهن

کامم ز لبت همیشه شیرین بوده ست

زابروی ترش کام مرا تلخ مکن