بخش ۲۹: پسر معلمی را گفتند: چه بلا احمقی! گفت: اگر من احمق نبودمی ولدالزنا بودمی!

نوشته جامی در بهارستان جامی فصل روضهٔ ششم (در مطایبه)

بخش ۲۸: معلمی را پسر بیمار شد و مشرف به موت گشت، گفت: غسال بیارید تا وی را بشوید گفتند: هنوز نمرده است گفت: باکی نیست آن زمان را که از غسل وی فارغ شوید بخواهد بخش ۳۰: از معلمی پرسیدند که تو بزرگتری یا برادر تو؟ گفت: من بزرگترم، اما چون یک سال دیگر بر وی بگذرد با من برابر خواهد شد!

پسر معلمی را گفتند: چه بلا احمقی! گفت: اگر من احمق نبودمی ولدالزنا بودمی!


عیب مادر بود ار فرزندی

خلق و خویش نه به وفق پدر است


گوش استر که دراز است گواست

کش نه اسب است پدر بلکه خر است


نظر خود را بنویسید

نظرات