(۱) لاَ یؤْمِنُ اَحَدُکُمْ حَتَّى یُحِبَّ لِأَخِیهِ مَا یُحِبُّ لِنَفْسِهِ. (صحیح البخاری): هر کسی را لقب مکن مؤمن

نوشته جامی در رساله اربعین فصل رسالهٔ اربعین

بسم الله الرحمن الرحیم: صحیحترین حدیثی که راویان مجالسِ دین و مُحدِّثانِ مدارسِ یقین املا کنند حمدِ دانائیست که کلماتِ تامّۀ جامعه بر زبان مُعْجِزْبیان حبیب خود گذرانیده و آن (۲) مَنْ أَعْطٰى لِلهِ، وَمَنَعَ لِلهِ، وَأَحَبَّ لِلهِ، وَأَبْغَضَ لِلهِ، فَقَدْ اسْتَکْمَلَ إِیمَانَهُ. (سنن ابی داود): هر که در حبّ و بُغض و منع و عطا

هر کسی را لقب مکن مؤمن

گرچه از سعی جان و تن کاهد


تا نخواهد برادر خود را

آنچه از بهر خویشتن خواهد


نظر خود را بنویسید

نظرات