رباعی شماره ۵۷۸: از دیده سنگ خون چکاند غم تو

از دیدهٔ سنگ خون چکاند غم تو

بیگانه و آشنا نداند غم تو

دم در کشم و غمت همه نوش کنم

تا از پس من به کس نماند غم تو