رباعی شماره ۳۹: مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت

مجنونِ تو کوه را ز صحرا نشناخت

دیوانهٔ عشقِ تو سر از پا نشناخت

هر کس بتو ره یافت ز خود گم گردید

آنکس که ترا شناخت خود را نشناخت