رباعی شماره ۱۳۲: دیروز که چشم تو به من درنگریست

دیروز که چشم تو بمن در نگریست

خلقی بهزار دیده بر من بگریست

هر روز هزار بار در عشق تو ام

میباید مرد و باز میباید زیست