رباعی شماره ۲۱۱: من بی تو دمی قرار نتوانم کرد

من بی تو دمی قرار نتوانم کرد

احسان ترا شمار نتوانم کرد

گر بر تن من زفان شود هر مویی

یک شکر تو از هزار نتوانم کرد