رباعی شماره ۲۲۷: از لطف تو هیچ بنده نومید نشد

از لطف تو هیچ بنده نومید نشد

مقبول تو جز مقبل جاوید نشد

مهرت بکدام ذره پیوست دمی

کان ذره به از هزار خورشید نشد