رباعی شماره ۲۸۰: بخشای بر آنکه جز تو یارش نبود

بخشای بر آنکه جز تو یارش نبود

جز خوردن اندوه تو کارش نبود

در عشق تو حالتیش باشد که دمی

هم با تو و هم بی تو قرارش نبود