رباعی شماره ۲۸۴: نه کس که ز جور دهر افسرده نبود

نه کس که زجور دهر افسرده نبود

نی گل که درین زمانه پژمرده نبود

آنرا که بیامدست زیبا آمد

دانی که بیامده چو آورده نبود