دوبیتی شماره ۱۷۷: گلی کشتم باین الوند دامان - آوش از دیده دادم صبح و شامان

نوشته باباطاهر در دیوان اشعار بابا طاهر عریان فصل دوبیتی‌ها

دوبیتی شماره ۱۷۶: دلم از دست ته نالانه نالان - اندرون دلم خون کشته پالان دوبیتی شماره ۱۷۸: خوشا آنان نه سر دارند نه سامان - نشینن هر دو پا پیچن به دامان

گلی کشتم باین الوند دامان

آوش از دیده دادم صبح و شامان


چو روج آیو که بویش وا من آیو

برد بادش سر و سامان بسامان


نظر خود را بنویسید

نظرات