شماره ۱۱ - امیر خسرو‌، در ایام نگاشتن اشعار قران السعدین هنوز مثنوی‌های خمسه را به جواب خمسه زنی می ننوشته است خود ملتفت است که این مثنوی او بر سبک نظامی است و آن استاد بزرگ را می‌ستاید:: ور هوس مثنوی

ور هوس مثنوی‌ات در دل است

حل کنم این بر تو که بس مشکل است

وز روشی کز تو نیاید‌ مرو

گفت بَدَم مشنو و نیکو شنو

نظم «‌نظامی‌» به لطافت چو دُر

وز دُر او سر به سر آفاق پر

پخته ازو شد چو معانی تمام

خام بود پختن سودای خام

سِحر‌وَر‌انی که در او دیده‌اند

خاموشی خویش پسندیده‌اند

مثنوی او راست‌، ثنایی بگو

بشنوش از دور و دعایی بگو