قطعات

قطعه شمارهٔ ۱: خداوندا از افراط شراب شرب دوشینه قطعه شمارهٔ ۲: خواجه از فرط بزرگی همچو *** شد که دماغ قطعه شمارهٔ ۳: ای سکندر دولتی کاوصاف لطفت دم به دم قطعه شمارهٔ ۴: یک حدیثم یادگارست از پدر قطعه شمارهٔ ۵: دوش چون در تتق غیب بخوابانیدم قطعه شمارهٔ ۶: خداوندا چنین شهری که از آب و هوا خاکش قطعه شمارهٔ ۷: هوس مملکت چرا نبود قطعه شمارهٔ ۸: بر آستان رفیع خدایگان جهان قطعه شمارهٔ ۹: آصف ثانی رشیدالحق والدین آنکه هست قطعه شمارهٔ ۱۰: به سال هفتصد و هفتاد و پنج گشت خراب قطعه شمارهٔ ۱۱: شنودم که می‌گفت بشوده به شیخ قطعه شمارهٔ ۱۲: جهان جود و مروت سپهر فضل و کرم قطعه شمارهٔ ۱۳: ای خداوندی که پر شد گنبد فیروزه رنگ قطعه شمارهٔ ۱۴: ای عذار تو از آفتاب تا بی یافت قطعه شمارهٔ ۱۵: چشم و چراغ شرع که ذات منورت قطعه شمارهٔ ۱۶: ای سرفراز شهی کز بن دندان چو خلال قطعه شمارهٔ ۱۷: به نسب نیست نسبت مردم قطعه شمارهٔ ۱۸: تاج بخش خسروان شاهی کز آب تیغ او قطعه شمارهٔ ۱۹: شهی که شنقر عنقا شکار او را ماه قطعه شمارهٔ ۲۰: زهی آصف کز صفاتی کز کفایت قطعه شمارهٔ ۲۱: الا ای آفتاب مشرق فضل قطعه شمارهٔ ۲۲: ای جهانگیری که وقت رفتن و باز آمدن قطعه شمارهٔ ۲۳: تا مادر زمانه بتایید نه پدر قطعه شمارهٔ ۲۴: پادشاها ز عمر خویش مرا قطعه شمارهٔ ۲۵: دادند اشتری دو سه نواب شه مرا قطعه شمارهٔ ۲۶: می که نفع است درو در خوردست قطعه شمارهٔ ۲۷: دیدن خواجگان بلایی بود قطعه شمارهٔ ۲۸: دیدمش دوش رخ تراشیده قطعه شمارهٔ ۲۹: شاها یقین که مدح و ثنای تو برترست قطعه شمارهٔ ۳۰: چون به قشلاق قرا باغ آمدیم قطعه شمارهٔ ۳۱: پادشاها خواست کردن جانم استقبال تو قطعه شمارهٔ ۳۲: بلقیس ثانی ای که صد پایه رای تو قطعه شمارهٔ ۳۳: صاحب قران دور فلک خواجه تاج الدین قطعه شمارهٔ ۳۴: ایا سحاب نوالی که ابر دریا دل قطعه شمارهٔ ۳۵: پادشاها مهد عالی می‌رود سوی شکار قطعه شمارهٔ ۳۶: ای جهانبشخ جوانبختی که اهل فضا را قطعه شمارهٔ ۳۷: وزیرا جهان قحبه بی وفاست قطعه شمارهٔ ۳۸: خواجه از قول باز می‌گردد قطعه شمارهٔ ۳۹: ز پیری جهان دیده کردم سوالی قطعه شمارهٔ ۴۰: مشیر ملک و صلاح زمانه عزالدین قطعه شمارهٔ ۴۱: صدر عالی، کمال دولت و دین قطعه شمارهٔ ۴۲: پادشاها صبوح دولت تو قطعه شمارهٔ ۴۳: ای خیام دولتت برکنده دور آسمان قطعه شمارهٔ ۴۴: کنار حرص الا پر کجا توانی کرد قطعه شمارهٔ ۴۵: ای وجودت سبب راحت و آسایش خلق قطعه شمارهٔ ۴۶: ای یاد حضرتت چو قدح مایه نشاط قطعه شمارهٔ ۴۷: خدایگان وزیران ملک آصف عهد قطعه شمارهٔ ۴۸: شها قمری طوق‌دار تو آمد قطعه شمارهٔ ۴۹: ایا شاهی که بر الواح گردون قطعه شمارهٔ ۵۰: دیدی که محمد مظفر قطعه شمارهٔ ۵۱: سپهر فضل و هنر شمس دین که شمس و قمر قطعه شمارهٔ ۵۲: ای شهنشاهی که این چرخ مقوس روز رزم قطعه شمارهٔ ۵۳: هدهد نامه رسان تاج کرامت بر سر قطعه شمارهٔ ۵۴: میر مسعود پیر گشت و هنوز قطعه شمارهٔ ۵۵: ایا کریم نهادی که پیش نعمت تو قطعه شمارهٔ ۵۶: همنشین بدان مباش که نیک قطعه شمارهٔ ۵۷: من که باشم که شوی رنجه به پرسیدن من قطعه شمارهٔ ۵۸: ای صاحبی که صاحب دیوان چرخ را قطعه شمارهٔ ۵۹: فراز تخت معانی چو کوس فضل زنم قطعه شمارهٔ ۶۰: ای امیری که شهسوار فلک قطعه شمارهٔ ۶۱: شاها مرا به اسبی موعود کرده بودی قطعه شمارهٔ ۶۲: کریما گوش کن گفتار نغزم قطعه شمارهٔ ۶۳: سحاب بهر یمین پادشاه روی زمین قطعه شمارهٔ ۶۴: ای شهنشاهی جوانبختی که در معراج جاه قطعه شمارهٔ ۶۵: گر چو گل خواهی که باشی سرخ روی قطعه شمارهٔ ۶۶: ایا ستاره سپاهی که آب شمشیرت قطعه شمارهٔ ۶۷: گرچه از اندیشه این واقعه قطعه شمارهٔ ۶۸: ستاره کوکبه شاها که بنده از دل و جان قطعه شمارهٔ ۶۹: پادشاها بندگان درگه احسان تو قطعه شمارهٔ ۷۰: نوکران میر حاج اختچی قطعه شمارهٔ ۷۱: عقل را گفتم که عمری پیش ازین چوپانیان قطعه شمارهٔ ۷۲: خسروا این امیر کرمان چند قطعه شمارهٔ ۷۳: صد را نوکرانت ز برو زیر شدند قطعه شمارهٔ ۷۴: یا رب این قوم چه دم سرد و چه افسرده قطعه شمارهٔ ۷۵: خسروا نایبان استیفا قطعه شمارهٔ ۷۶: آنانکه مقربان شاهند قطعه شمارهٔ ۷۷: ای خداوندی که پیش طبع فیاضت سحاب قطعه شمارهٔ ۷۸: خسروا یاد می‌کنم هر دم قطعه شمارهٔ ۷۹: ای مرغ جان طلب کن ازین آتشین قفس قطعه شمارهٔ ۸۰: شاها وزرایی که امینان امیرند قطعه شمارهٔ ۸۱: دین پناها کی روا باشد که خلق از مستزاد قطعه شمارهٔ ۸۲: ای خسروی که دست و دل کامگار تو قطعه شمارهٔ ۸۳: اول آن است که چون نیت عزلت دارد قطعه شمارهٔ ۸۴: نفس من اگر چه جانبخش است قطعه شمارهٔ ۸۵: هلال غره دولت وجیه دولت و دین قطعه شمارهٔ ۸۶: خدایگانا چو شد اشارتت که رهی قطعه شمارهٔ ۸۷: چون سر چاه بلا باز شود بر یعقوب قطعه شمارهٔ ۸۸: دیگر از خرج پرو دخل کمش چندی قرض قطعه شمارهٔ ۸۹: ای جوانبختی که در ایام عدلت باد صبح قطعه شمارهٔ ۹۰: ای وزیری که فلک حلقه به گوش در توست قطعه شمارهٔ ۹۱: ایا شهی که غبار سپاه منصورت قطعه شمارهٔ ۹۲: ای وزیری که دلت همت اگر در بندد قطعه شمارهٔ ۹۳: دیگر آن است که محبوب جهان سقری شاه قطعه شمارهٔ ۹۴: شبی زبان فصاحت ز منهیان خرد قطعه شمارهٔ ۹۵: ایا سحاب نوالی که از صریر قلم قطعه شمارهٔ ۹۶: شها که بود که از فیض بخشش تو بدو قطعه شمارهٔ ۹۷: ایا شمع جمع و چراغ ملوک قطعه شمارهٔ ۹۸: پادشاها عالم از انصاف تو معمور شد قطعه شمارهٔ ۹۹: کدام پیک مبارک قدم دعای مرا قطعه شمارهٔ ۱۰۰: طریق نیست سفارش به آسمان کردن قطعه شمارهٔ ۱۰۱: شتر وابچه دیار عرب قطعه شمارهٔ ۱۰۲: خسرو اخاک درگه تو مرا قطعه شمارهٔ ۱۰۳: اگر هزار گنه بنده‌ای کند نبود قطعه شمارهٔ ۱۰۴: پریر روز به حمام در فقیری را قطعه شمارهٔ ۱۰۵: آنکه از کبر، یک وجب می‌دید قطعه شمارهٔ ۱۰۶: ای شهنشاهی که از بهر صلاح مملکت قطعه شمارهٔ ۱۰۷: کرا مجال بود کز زبان همچومنی قطعه شمارهٔ ۱۰۸: عاشثی شمعا از آن رو چون منت قطعه شمارهٔ ۱۰۹: خورده بودم غصه بسیار و طبعم بسته بود قطعه شمارهٔ ۱۱۰: از آبله جرب تن من قطعه شمارهٔ ۱۱۱: گر سر ترک کلاه فقر داری ای فقیر قطعه شمارهٔ ۱۱۲: قوی و بزرگ و سرافراز و سرخ رو ناگه قطعه شمارهٔ ۱۱۳: ای جهانبخشی که روز و شب چو نور آفتاب قطعه شمارهٔ ۱۱۴: ای وزیری که ملک جاه تو راست قطعه شمارهٔ ۱۱۵: ماه گردون سلطنت ناگاه قطعه شمارهٔ ۱۱۶: دارای شرق و غرب که جود و وقار تو قطعه شمارهٔ ۱۱۷: دوش با من خرد از روی نصیحت می‌گفت قطعه شمارهٔ ۱۱۸: پناه زمره اسلام تاج دولت و دین قطعه شمارهٔ ۱۱۹: اکمل دولت و دین ای شرف منصب تو قطعه شمارهٔ ۱۲۰: وجیه دین محمد امیر اسماعیل قطعه شمارهٔ ۱۲۱: نظام واسطه عقد گوهر آدم قطعه شمارهٔ ۱۲۲: صاحب عادل کمال الدین حسن قطعه شمارهٔ ۱۲۳: خدایگانا از حد گذشت و بی مر شد قطعه شمارهٔ ۱۲۴: شاها از میان جان و دل بیگاه و گاه قطعه شمارهٔ ۱۲۵: صاحب قران مملکت ای آصفی که هست قطعه شمارهٔ ۱۲۶: ای خداوندی که هر روز از درت قطعه شمارهٔ ۱۲۷: ای کریمی که چون نسیم سحر قطعه شمارهٔ ۱۲۸: ای خداوندی که از دریای خاطر دم به دم قطعه شمارهٔ ۱۲۹: گر خسیسی زیر بالا کرد و بالایت نشست قطعه شمارهٔ ۱۳۰: آصف کفایتا لطف و رافتت قطعه شمارهٔ ۱۳۱: خسرو شمس و غرب شمس الدین قطعه شمارهٔ ۱۳۲: ای صاحبی که از شرف مدح ذات تو قطعه شمارهٔ ۱۳۳: ای وزیری که از خدا همه وقت قطعه شمارهٔ ۱۳۴: خسرو یم یمین امیر علی قطعه شمارهٔ ۱۳۵: زاهد بگ آفتاب سلاطین شرق و غرب قطعه شمارهٔ ۱۳۶: مردم چشم وزارت، مرکز دور وجود قطعه شمارهٔ ۱۳۷: پادشاها هر چه گوید پادشه باشد صواب قطعه شمارهٔ ۱۳۸: شاعری سحر آفرینم، ساحری معجز نما قطعه شمارهٔ ۱۳۹: ای ز حیای گوهر پاک تو قطعه شمارهٔ ۱۴۰: ز هجرت نبوی رفته هفصد و چل و چار قطعه شمارهٔ ۱۴۱: جهان مجد و معالی رشید دولت و دین قطعه شمارهٔ ۱۴۲: میر سید می‌شناسی بنده را قطعه شمارهٔ ۱۴۳: حبذا صدر صفحه‌ای که به است قطعه شمارهٔ ۱۴۴: صورت لطف الهی شرف ملت و دین قطعه شمارهٔ ۱۴۵: هر چه تا غایت به نام او مقرر بوده است قطعه شمارهٔ ۱۴۶: چشم من جای تو بود ای نور چشم قطعه شمارهٔ ۱۴۷: صاحب سلطان نشان دستور اعظم شمس الدین قطعه شمارهٔ ۱۴۸: همی خرید خر و گاو و گوسفند و گله قطعه شمارهٔ ۱۴۹: موجب جمعیت نجوم به عقرب قطعه شمارهٔ ۱۵۰: ای تاج سر همه افاضل قطعه شمارهٔ ۱۵۱: بر بتان، حسن و جوانی مفروش قطعه شمارهٔ ۱۵۲: محیط کوه و قار آفتاب ابر عطا قطعه شمارهٔ ۱۵۳: در ره بغداد کز هر جانبی قطعه شمارهٔ ۱۵۴: ای وزیری که گر ز کلک تو ابر قطعه شمارهٔ ۱۵۵: ایا دریای جود و کان همت قطعه شمارهٔ ۱۵۶: ز دور دایره این محیط پرگاری قطعه شمارهٔ ۱۵۷: ایا کار و بار اعتباری نداری قطعه شمارهٔ ۱۵۸: به حق المعرفت هر کس چه داند کازر و نی را قطعه شمارهٔ ۱۵۹: چو بر طلول دیار حبیب بگذشتم قطعه شمارهٔ ۱۶۰: هر که خواهد که بود پیش سلاطین بر پای قطعه شمارهٔ ۱۶۱: مرحبا ای آصف جم قدر کیوان رفعتم قطعه شمارهٔ ۱۶۲: سپهرا من از شادیت غارغم قطعه شمارهٔ ۱۶۳: جهنمی زنک زن .......