قطعه شمارهٔ ۲: خواجه از فرط بزرگی همچو *** شد که دماغ

خواجه از فرط بزرگی همچو *** شد که دماغ

لاجرم بهر بزرگان *** نجنباند ز جا

راستی وضع بزرگی*** من دارد که او

چون ببیند کودکی از دور برخیزد به پا