قطعه شمارهٔ ۱۱۴: ای وزیری که ملک جاه تو راست

ای وزیری که ملک جاه تو راست

از سماوات و ارض افزون عرض

از زمانه شکایتی دارم

بر ضمیر تو کرد خواهی عرض

چون روا باشد ای خلاصه عمر

کی سزا باشد ای خلیفه ارض

که در ایام دولت تو کسی

که دعای تو باشد او را فرض

نخورد هیچ چیز الا غم

نکند هیچ کار الا قرض