رباعی شمارهٔ ۷۱: روزی که سمن بر لب جو بر روید

روزی که سمن بر لب جو بر روید

خرم دل آنکس که لب جو جوید

از مطرب آب بشنود ناله که او

بر رود خوشک ترانه‌ای می‌گوید