رباعی شمارهٔ ۱۰۶: دارم عجب از غنچه دل تنگ که چون

دارم عجب از غنچه دل تنگ که چون

از دل رخ نازنین گل کرد برون

در خون دل غنچه اگر نیست چراست؟

گل را همه پره‌های دامن پر خون