غزل شماره ۱۸۱: دل چو دانه ، ما مثال آسیا

دل چو دانه ، ما مثال آسیا

آسیا کی داند این گردش چرا

تن چو سنگ و آب او اندیشه‌ها

سنگ گوید « آب داند ماجرا »

آب گوید « آسیابان را بپرس

کاو فکند اندر نشیب این آب را »

آسیابان گویدت ک‌« ای نان‌خوار

گر نگردد این ، که باشد نانبا ؟»

ماجرا بسیار خواهد شد خمش

از خدا واپرس تا گوید تو را