غزل شماره ۲۸۵: اتاک عید وصال فلا تذق حزنا

اتاک عید وصال فلا تذق حزنا

و نلت خیر ریاض فنعم ما سکنا

و زال عنک فراق امر من صبر

و محنه فتنتنا و خاب من فتنا

فهز غصن سعود و کل جنا شجر

فقر عینک منه و نعم ذاک جنا

فطب تجوت من اصحاب قریه ظلمت

و نال قلبک منهم شقاوه و عنا