غزل شماره ۴۸۸: در این سلام مرا با تو دار و گیر جداست

در این سلام مرا با تو دار و گیر جداست

دمی عظیم نهان‌ست و در حجاب خداست

ز چنگ سخت عجیب‌ست آن ترنگ ترنگ

چه‌هاست نعره برآورده کان چه‌هاست چه‌هاست

شراب لعل بیاورد شاه کاین رکنی‌ست

خمش که وقت جنون و نه وقت کشف غطاست