غزل شماره ۷۲۰: از بهر چه در غم و زحیرید

از بهر چه در غم و زحیرید

وقت سفرست خر بگیرید

خیزید روان شوید یاران

تا همچو روان صفا پذیرید

پران باشید در پی صید

آخر نه کم از کمان و تیرید

اندر حرکت نهانست روزی

گر محتشمید وگر فقیرید

در اول روز تازه ز آنید

که شب سوی غیب در مسیرید